Redenen om door te gaan

De strijd van herstel is simpelweg best wel k*t af en toe. Het voelt als oneerlijk, heb je eindelijk je kop boven water en zink je weer, het is vallen en opstaan, bloed-zweet en tranen. Regelmatig zal je je afvragen waarom. Waarom ga je door? Waarom zou je niet opgeven? Wanneer stopt het? Is het de strijd nog waard? Om wanhopig van te worden. 

In deze blog waarom je toch na het dal weer gaat klimmen. Redenen om hoop te houden. Redenen om door te gaan.

~ De strijd van vandaag geeft je de kracht die je morgen nodig hebt ~
Hoewel de strijd je heel erg veel kost, geeft het je ook handvatten over hoe je dingen wel of niet aan kunt pakken. Elk gevecht kan je zelfvertrouwen geven over je eigen kracht. Het maakt dat je het wel aankunt, je hebt alles in je wat je nodig hebt!

~ Er zijn hele mooie mensen om je heen die je kunnen en willen helpen ~
Ook al voelt het zo eenzaam en oneerlijk, ben jij uiteindelijk degene die het moet doen. Je bent niet alleen. Ik voel me heel vaak alleen, maar ik heb nu zo’n fijne groep mensen die er echt voor me zijn, op wie ik kan terugvallen. Ik word wel opgevangen, door heel erg lieve mensen en hulpverleners. En ik weet dat het heel verdrietig is dat je soms periodes hebt dat deze mensen minder voorhanden zijn, zoals in wachttijden. Ik ken die strijd maar al te goed. En toch, je bent niet alleen, soms moet je verder zoeken dan de ander.
En heb je het nog niet, jouw tijd komt, ik zat daar ook en nu heb ik zo’n fijn vangnet.

~ Er kan plotseling iets moois op je pad komen wat je gaat helpen ~
We kunnen de toekomst niet voorspellen. Net als het ongeluk kan ook het geluk ineens aan jouw kant staan. Je krijgt misschien wel iets heel moois dat toch ineens een ander licht schijnt op de zaken. Voor mij heeft simpelweg een vraag: Hoe zou jij willen dat de crisishulp eruit zou zien als alles mogelijk was?, mij heel veel kracht gegeven.

~ Je kent het pad wel, je moet het enkel terugvinden ~
Iets wat mijn psycholoog afgelopen vrijdag nog tegen mij zei. Je was op het juiste pad, je hebt het al aangelegd, je bent nu uit de bocht gevlogen en het is de vraag wanneer, waarom en hoe terug. Maar je hoeft niet bang te zijn, want het pad is er.

~ Het leven heeft ook mooie kanten, zelfs als je er doorheen zit ~
Hoe k*t het leven ook kan zijn, er zijn mooie momenten en daar kan je echt van genieten. Ook als het zwaar is. De momentjes zijn korter en gaan gepaard met meer dan alleen blijdschap. Maar ze zijn er echt. Je moet er naar op zoek. Maar stel je kan alleen nog binnen zitten, dan kan je een fijne film kijken op een regenachtige dag, dat is ook een stukje geluk toch?

~ Elke stap vooruit zal je weer trots maken ~
De weg omhoog is zwaar, maar soms ook een hele goede reden om trots te zijn. Elke stap vooruit is er weer eentje. Hoe dieper je zit, hoe meer stapjes je nog kunt maken en hoe meer je nog trots op jezelf kunt zijn. Wat een feestje!

~ Er zijn mensen je voorgegaan ~
Er zijn mensen genoeg die een gelijke strijd als jij hebben gevoerd. En daarmee kan je niet vergelijken, maar wel een voorbeeld nemen. Het kan je hoop geven, want ook zij hebben momenten gehad dat ze echt niet meer wisten hoe ze verder moesten. Ook zij hebben willen opgeven. Ook zij dachten dat het nooit meer beter zou worden.

~ Er zijn mensen die de strijd met je meevoeren ~
Je bent ook niet alleen in deze strijd. Je bent niet de enige die op dit moment zo hard vechten, je doet het samen met zoveel meer lotgenoten. Helaas en gelukkig. Want samen voel je wel de verbinding, de kracht en de motivatie. Ik baal op het moment enorm dat het weer even minder gaat, mijn vriendin sleept me erdoorheen. Zij is nu even mijn voorbeeld, ik was dat ook even voor haar.

~ Je bent sterker dan je denkt ~
Niets aan toe te voegen.

Ga door met vechten, je bent op weg naar een mooie toekomst die jij zelf nog mag vormgeven.
Sterkte iedereen met de strijd! Wat zijn jouw redenen om hoop te houden?